هر کس در او دو خصلت باشد، خداوند او را دوست دارد: تقوی و حُسن خُلق.
هر کس در او دو خصلت باشد، مردم او را دوست دارند: بخشش و رفتار نیک.
هر کس در او دو خصلت باشد، همسایگانش او را دوست دارند: خوش رویی و شرافت در برخورد.
هر کس در او دو خصلت باشد، برادرانش او را دوست دارند: به یاد آوردن خوبی هایش و فراموشی بدی هایش.
هر کس دو خصوصیت داشته باشد، دانش آموزانش او را دوست دارند: تلاش در دفع نادانی هایش و مهربان بودن با آن ها.
هر کس دو خصوصیت داشته باشد، استادانش او را دوست دارند: سرعت در یاد گیری و احترام گذاشتن به آن ها.
هر کس دو خصوصیت داشته باشد، فامیلش او را دوست دارند: نیکی در معاشرت با آن ها و فهم و درک مشکلات آن ها.
هر کس دو خصوصیت داشته باشد ،رؤسایش او را دوست دارند: اطاعت به نحو احسن از آن ها و درستی در کارش در نزد آن ها.
هر کس دو خصوصیت داشته باشد، خدا و مردم او را دوست دارند: انجام کار نیک و دوری از آزار مردم.