آوال

* خدايا! تو را شکر مي کنم که با فقر آشنايم کردي تا رنج گرسنگان را بفهمم و فشار دروني نيازمندان را درک کنم.

خدايا! هدايتم کن زيرا مي دانم که گمراهي چه بلاي خطرناکي است.

خدايا! هدايتم کن که ظلم نکنم زيرا مي دانم ظلم چه گناه نابخشودني است.

خدايا! ارشادم کن که بي انصافي نکنم زيرا کسي که انصاف ندارد، شرف ندارد.

خدايا! راهنمايم باش تا حق کسي را ضايع نکنم که بي احترامي به يک انسان همانا کيفر خداي بزرگ است.

خدايا! مرا از بلاي غرور و خودخواهي نجات ده تا حقايق وجود را ببينم و جمال زيباي تو را مشاهده کنم.

خدايا! پستي دنيا و ناپايداري روزگار را هميشه در نظرم جلوه گر ساز تا فريب زرق وبرق عالم خاکي مرا از ياد تو دور نکند.

خدايا! من کوچکم، ضعيفم، ناچيزم، پر کاهي در مقابل طوفان ها هستم. به من ديده عبرت بين ده تا ناچيزي خود را ببينم و عظمت و جلال تو را به راستي بفهمم و به درستي تسبيح کنم. اي حيات با تو وداع مي کنم با همه زيباييهايت، با همه مظاهر جلال و جبروت، با همه کوهها و آسمانها و درياها و صحراها، با همه وجود وداع مي کنم. با قلبي سوزان و غم آلود به سوي خداي خود مي روم و از همه چيز چشم مي پوشم.

خدايا! وجودم اشک شده، همه وجودم از اشک مي جوشد، مي لرزد، مي سوزد و خاکستر مي شود. اشک شده ام و ديگر هيچ، به من اجازه بده تا در جوارت قرباني شوم و بر خاک ريخته شوم و از وجود اشکم غنچه اي بشکفد که نسيم عشق و عرفان و فداکاري از آن سرچشمه بگيرد.

خدايا! تو را شکر مي کنم که باب شهادت را به روي بندگان خالصت گشوده اي تا هنگامي که همه راه ها بسته است و هيچ راهي جز ذلت و خفت و نکبت باقي نمانده است مي توان دست به اين باب شهادت زد و پيروزمند و پر افتخار به وصل خدايي رسيد.

نيايش شهيد دکتر مصطفي چمران قبل از شهادت

* خداوندا! به‌ علمای‌ ما مسئوليت
به‌ عوام‌ ما علم‌ و به‌ مؤمنان‌ ما روشنايی
به‌ روشنفكران‌ ما ايمان و به‌ متعصبين‌ ما فهم
به‌ فهميدگان‌ ما تعصب،‌ به‌ زنان‌ ما شعور و به‌ مردان‌ ما شرف‌
به‌ پيروان‌ ما آگاهی‌ و به‌ جوانان‌ ما اصالت
به‌ اساتيد ما عقيده و به‌ دانشجويان‌ ما نيز عقيده
به‌ خفتگان‌ ما بيداری‌ و به‌ دينداران‌ ما دين
به‌ نويسندگان‌ ما تعهد، به‌ هنرمندان‌ ما درد و به‌ شاعران‌ ما شعور
به‌ محققان‌ ما هدف،‌ به‌ نوميدان‌ ما اميد و به‌ ضعيفان‌ ما نيرو
به‌ محافظه‌كاران‌ ما گستاخی و به‌ نشستگان‌ ما قيام

به‌ راكدان‌ ما تكان،‌ به‌ مردگان‌ ما حيات و به‌ كوران‌ ما نگاه
به‌ خاموشان‌ ما فرياد و به‌ مسلمانان‌ ما قرآن‌
به‌ حسودان‌ ما شفا و به‌ خودبينان‌ ما انصاف

به‌ فحاشان‌ ما ادب،‌ به‌ مجاهدان‌ ما صبر و به‌ مردم‌ ما خودآگاهی
و به‌ همه‌ ملت‌ ما همت‌ تصميم و استعداد فداكاری و شايستگی نجات‌ و عزت‌ ببخش.

از نیایش های مرحوم دکتر شریعتی

* خدایا! ای آنکه گره های ناگوارایی ها به وسیله او باز می گردد، ای آنکه تندی سختی ها به او شکسته می شود و ای آنکه رهایی یافتن از گرفتاری ها و رفتن به سوی آسایش فراخی از او درخواست می گردد، مرا دریاب ...

* خدایا! آبروی من را به توانگری نگه دار و شخصیت من را با تنگدستی از بین مبر، تا مبادا از روزی خواران تو روزی بخواهم و از آفریده های بد کردار طلب مهربانی کنم و در حالتی قرار گیرم که به تعریف و تمجید کسی که به من چیزی داده بپردازم و از کسی که مرا از امکاناتی منع کرده است بدگویی کنم.

* خداوندا! مرا وسیله صلح خویش قرار ده، آن جا كه كین است، بادا كه عشــق آورم،  آن جا كه تقصیر است، بادا بخشایش آورم، آن جا كه تفرقه است، بادا كه یگانگی آورم، آن جا كه خطاست، بادا كه راستی آورم، آن جا كه شك است، بادا كه ایمان آورم، آن جا که نومیدی است، بادا كه امید آورم، آن جا كه ظلمات است، بادا كه نور آورم و آن جا كه غمناكی است، بادا كه شادمانی آورم.

* خداوندا! تويي که اغيار را از دل دوستانت بيرون کردي تا جز تو را دوست نگیرند.

آن که تو را گم کرد چه يافت؟! و آن که تو را يافت چه از دست داد؟!

آن که ديگري را به جاي تو گرفت، زیان کرد و باخت.

* خدایا! كاروانهای امید در كنار بارگاه تو فرود آمده اند و پرندگان آرزو بر گرد بام تو پرواز می كنند.
خدای من! بال پرنده امید را با تیر یأس مشكن و در كوچه اشتیاق، مرا به بن بست نومیدی مكشان.

* خدایا! ما را دریاب که درست بشنویم و زیبا ببینیم. تقصیر خویش را باور کنیم که اندوه ما به سبب بی توجهی از نعمات تو سردرگمی مان، از این روست که درس خویش را فرانگرفته ایم.

* خدایا! مرا از بلای غرور و خودخواهی نجات ده، تا حقایق وجود را ببینم و جمال زیبای تو را مشاهده كنم.
پستی دنیا و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه ‏گرساز، تا فریب زرق و برق عالم خاكی، مرا از یاد تو دور نكند.
من كوچكم، ضعیفم، ناچیزم، پركاهی در مقابل طوفان‏ها هستم، به من دیده‏ای عبرت‏بین ده، تا ناجیزی خود را ببینم و عظمت و جلال تو را براستی بفهمم و به درستی تسبیح كنم.

خداوندا! دلم را ظلم و ستم احاطه نموده، تو را به عدالتت سوگند می‏دهم كه مرا در زمره ستم‏گران و ظالمان قرار ندهی.

* خدایا! محتاج خلقم نکن که خلق خود محتاج تواند.

معبودا! اگر اراده تو آن باشد که نیازم بدست همنوع خود مرتفع گردد آن فرد را از مومنین و دوستان خود قرارده زیرا دوستان تو آنچه انجام می دهند صرفا بجهت رضایتمندی توست نه فخر فروشي و معاملات دنیوی.

* خدایا! لذت با تو بودن را با لذت غرق در گناه از من مگیر.

طعم عبادت خالصانه ات را بر من بچشان و بر من نور رحمتت را بیفشان.
قلبی ده که جز یادت هیچ چیزخشنودش نکند.
سری ده که جز فکر تو در آن نباشد.
دستی ده که جز فرمان تو نبرد.
پایی ده که جز به راه تو نرود.
زبانی ده که جز کلام تو هیچ نگوید

چشمی ده که جز بزرگی ات هیچ نبیند

گوشی ده که جز سخن تو هیچ به جان نگوید.
خدایا! بر من لطفت را بباران.

* خدایا! هدایتم كن، زیرا می‏دانم كه گمراهی چه بلای خطرناكی است.

هدایتم كن كه ظلم نكنم، زیرا می‏دانم كه ظلم چه گناه نابخشودنی است.

نگذار دروغ بگویم، زیرا دروغ ظلم كثیفی است.

محتاجم مكن كه تهمت به كسی بزنم، زیرا تهمت، خیانت ظالمانه‏ای است.

ارشادم كن كه بی‏انصافی نكنم، زیرا كسی كه انصاف ندارد شرف ندارد.

راهنمایم باش تا حق كسی را ضایع نكنم، كه بی‏احترامی به یك انسان، همانا كفر خدای بزرگ است.

* پروردگارا! کمکم کن، که بتوانم پنچره دلم را رو به حقیقت بگشایم.

خدایا! یاری ام کن، که مرغ خسته دلم را که دیری است دراین قفس زندانی است، درآسمان آبی عشق تو پرواز دهم.

معبودا! یاری ام کن که شوق پرواز را همیشه درخود زنده نگهدارم.

الها! توخود می دانی که بدترین درد برای یک انسان دورماندن ازحقیقت خویشتن و رهاشدن درگرداب فراموشی و سردرگمی است، مرا یاری کن تا به حقیقت انسان بودن پی ببرم و بتوانم روز به روز به تو که سرچشمه تمام حقیقت هایی، نزدیک و نزدیکتر گردم.

* خدایا! مرا در وقت‏هاي غفلت و بي‏خبري، براي ياد خودت هوشيار و بيدار كن و در روزگار فرصت و فراغت، به عبادت و بندگي بگمار.

خدایا! نیت و عبادتم را از ریا و خودنمایی خالص گردان و شیرینی مناجات با خودت را همواره نصیبم گردان.

خدایا! مرا بنده خودت ساز ولی عبادتم را باعجب فاسد مگردان، مرا عزیز کن ولی به تکبر مبتلا مساز.

* بار الها! همه آنچه که برایم مقدر فرمودی زیباست، تو را بر اینهمه زیبایی سپاس می گویم و از تو می خواهم که خواسته مرا از هر چیز حرامی بگردانی و دست طلب مرا به هیچ گناهی نرسانی و مرا از به رنج آوردن بندگانت برهاني، خواهش های نیکم را برآور و هدایتت را بیش از پیش نصیبم گردان تا با آن در امری که به سوی تو قدم گذارده ام به توفیق رسم، بی شک تو بسیار بخشنده بزرگواری.

* بارالها! تو را به دانشی که بر نهان و ناپیدا داری و بر چیرگی ات بر تمام پدیده ها سوگندت می دهم، که مرا تا زمانی از نعمت حیات برخوردار سازی که می دانی زندگی ام شایسته و پسندیده است. هنگامی که خیر و صلاح من در مرگ بود، مرا بمیران.

خداوندا! اخلاص و ترس از خودت را به هنگام خشم و خشنودی و میانه روی را هم در حال تهی دستی و بی نیازی از تو خواستارم. از تو آن نعمتی را طلب می کنم که پایان پذیر نیست. به من آنچه مایه خشنودی دایم است نصیب کن.

بارپروردگارا، از تو خرسندی به حکمِ قضا و قدرت، و برخورداری از زندگی شایسته پس از مرگ را خواستارم.

* خدایا! دلمان را از زنگار خطا بزداى.
خدایا! دیده دلمان را با نور معرفت خودت روشن فرما.
خدایا! تورابه خلوت نشینان دل شب سوگند، از دلمان كدورتها را دور ساز.
خدایا! دلمان را از پرتو ذاتت روشن گردان.
خدایا! دلمان را سرشار از تقوا كن.
خدایا! دلمان را جایگاه شیطان مساز.
خدایا! دلمان را از چنگال نفس ووسوسه هاى شیطان رها ساز.

* الهى! بحق خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت نورم ده.

الهى! راز دل را نهفتن دشوار است و گفتن دشوارتر.

الهى! یا من یعفو عن الكثیر و یعطى الكثیر بالقلیل از زحمت كثرتم وارهان و رحمت وحدتم ده.

الهى! سالیانى مى‏پنداشتم كه ما حافظ دین توایم استغفرك اللهم در این لیلة الرغائب هزار و سیصد و نود فهمیدم كه دین تو حافظ ما است احمدك اللهم.

الهى! چگونه خاموش باشم كه دل در جوش و خروش است وچگونه سخن گویم كه خرد مدهوش و بیهوش است.

الهى! ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره اى و ما همه هیچكاره ‏ایم و تنها تو كاره اى.

الهى! از پاى تا فرقم در نور تو غرقم یا نور السموات و الارض انعمت فزد.

الهى! شان این كلمه كوچك كه به این علو و عظمت است پس یا على یا عظیم شان متكلم اینهمه كلمات شگفت لا تتناهى چون خواهد بود.

الهى! واى بر من اگر دانشم رهزنم شود و كتابم حجابم.

الهى! چون تو حاضرى چه جویم و چون تو ناظرى چه گویم.

الهى! چگونه گویم نشناختمت كه شناختمت و چگونه گویم شناختمت كه نشناختمت.